|
اعلامیه ۵ ربيع الثاني ۱۴۳۱ (۰۱/۰۱/۱۳۸۹) حضرت حاج دکترنورعلی تابنده مجذوبعلیشاه ارواحنا فداه
بسم الله الذي لا
ارجو الا فضله و لا اخشي الا عدله و لا اعتمد الا قوله و لا امسك الا بحبله
يا محول الحول و
الاحوال حول حالنا الي احسن الحال
سپاس و ستايش
خداوند مهرباني را سزد كه خاك بيجان را با وزش نسيم بهاري حيات بخشيد و دلهاي
مؤمنين را با نسيم جانفزاي رحمت خود به نور ايمان و ولايت زنده فرمود.
حلول سال جديد و
فرا رسيدن عيد سعيد نوروز باستاني را كه يادگار حضرت زردشت پيامبر (ع) و مورد تائيد
بزرگان و راهنمايان دين مبين اسلام ميباشد به همه ايرانيان عزيز خصوصا فقراي محترم
سلسله جليله نعمتاللهي سلطانعليشاهي تبريك و تهنيت عرض مينمايم و از درگان حضرت
حق، نعمت سلامتي و موفقيت و سعادت و رفع همه گرفتاريها را براي همگان خواستارم.
همانطور كه يك سنت
ملي و باستاني كه مراسم عيد نوروز است و در طول تاريخ پيوسته بر احترام و تجليل آن
افزوده شده است و با وجود آنكه بعضي حكام غير ايراني مدتي بر ملت ايران فروانروائي
نمودند ولي با همه تلاشي كه داشتند، نتوانستند آنرا محو و نابود كنند؛ چگونه ممكن
است عرفان و تصوف كه ريشه در نهاد انسانها داشته و فطرت الهي است را بتوانند از
بين ببرند يا تعطيل كنند. به آنان كه اين سودا را در سر ميپرورانند بايد گفت: اي مگس عرصه سيمرغ نهجولانگه تست عِرض خود ميبري و زحمت ما ميداري
اكنون كه در طليعه
سال نو ميباشيم با زبان سَر و سِر ارواح پاك پيامبران الهي مخصوصا حضرت
خاتمالانبياء محمد مصطفي (ص) و ائمه هدي (ع) و همه بندگان صالح و مقرب درگاه الهي
را شفيع قرار داده و از خداوند متعال عاجزانه و ملتمسانه درخواست ميكنيم كه در سال
نو به همه ما همانطور كه در دعاي تحويل سال هم رسيده است بهترين حالات را كه مورد
پسند اوست عنايت فرمايد و دلهاي ما را به يكديگر مهربان و باصفا و سرزمين ما را
پرنعمت و بركت و براي هموطنان ما رفاه و امنيت و قلب ما را نوراني فرمايد. ز كوي يار ميآيد نسيم باد نوروزي از اين باد ار مدد خواهي چراغ دل برافروزي
در آغاز سال جديد
نيز همچون سالهاي گذشته توجه فقرا را به نكاتي جلب مينمايم كه گرچه ممكن است بعضي
از آنها تكراري باشد ولي بهمصداق آيه شريفه «ان الذكري تنفع المؤمنين»[1]
اميدوارم مفيد باشد:
1.
وظيفه بندگي ما و
لازمه عمل به عهد و پيماني كه با خدا بستهايم آن است كه اصل مهم جمع بين شريعت و
طريقت را رعايت نموده و در عمل به احكام شرع مطهر از ديگران ممتاز و در آداب طريقت
كه باطن همان شريعت است كوشا باشيم كه معني كامل سالك و فقير اليالله بر ما صدق
كند كه علاوه بر تزكيه باطن براي پيشرفت امور ظاهري و استجابت دعوات و رفع
گرفتاريها هم مؤثر است و در علم و دانستن و رفتار نمودن سستي نكنيم و در راه فقر
رضاي محبوب را بر ميل و خواسته خود برگزيده و اطاعت را كه لازمه محبت و نشانه آن
است، توجه نماييم.
2.
مطابق اصل قرآني
«انما المؤمنون اخوه»[2]
تمام مؤمنين با يكديگر برادر روحاني و فرزندان معنوي اولياي دين ميباشند كه لازمه
اين برادري محبت و صفا و صميميت و عفو و اغماض از يكديگر است زيرا كدورت و افسردگي
فقرا از يكديگر موجب رنجش وليّ خدا و سلب نعمتهاي ظاهري و مانع ترقي سالك است لذا
بايد از هر عمل و گفتاري كه سبب كدورت و اختلاف ميشود حتيالامكان خودداري نمود
مخصوصا در شراكت و امور دنيوي طوري در اول محكمكاري شود كه مسائل مادي در روابط
معنوي اثر نگذارد و در صورت افسردگي بايد در رفع آن كوشيد، به همين جهت لازم است در
هر شهري عدهاي از فقرا مخصوصا پيشقدمان ايماني بدون نام و عنوان خاصي به اصل
«فاصلحوا بين اخويكم»[3]
عمل نموده و در اصلاح قدم بردارند و مكاتبه با بزرگان يا مراجعه به آنان ننمايند.
3.
فقرا نسبت به راه و
مكتب خود با ايمان راسخ «كانهم بنيان مرصوص»[4]
بوده و ثبات قدم و استقامت در برابر شدائد و گرفتاريها و فداكاري و ايثار در راه
حق را از اصحاب با وفاي حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) سرمشق گرفته و در رابطه خود با
يكديگر بايد «رحماء بينهم»[5]
و در برابر دشمنان حق و حقيقت «اشداء علي الكفار»[6]
باشند و بدانند كه سختگيريها و فشارها و تهديدات معاندين و حسد حاسدان بيشتر موجب
رونق و نشر فقر و گرمي فقرا خواهد شد و خداوند به وعده و بشارت خود كه فرمود: «جاء
الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا»[7]
عمل خواهد فرمود پس همانطور كه در دعاي امام سجاد (ع) در روز يكشنبه آمده است از
هيچ قدرتي جز بارگاه عدالت او نميترسيم و فقط به فضل الهي اميد داريم و به گفتار و
وعده او اعتماد داشته و به ريسمان ولايت او و اوليائش چنگ ميزنيم، كه رهايي از همه
شرور و بليات در سفينه ولايت آن بزرگواران است لذا براي ديگران قدرتي قائل نيستيم
كه هراسان باشيم «لا حول و لا قوه الا بالله العلي العظيم».
4.
چون بازار تزوير و
ريا و مقدسنمايي به علت ازدياد اين كالا كساد شده و از رونق افتاده است لذا صوفيان
با اخلاص و صفا و فقراي با وفا طبق عهد و پيمان الهي در تعظيم شعائر مذهبي و شفقت و
خدمت به عموم بندگان خدا، حقيقت نام شريف صوفي كه در اين دو بيت حكيم الهي آمده
است:
صادشان، صدق است و
صبر است و صفا
واوشان، وِرد است وُدّ است و وفا
را با گفتار و
رفتار صالح خود، تجلي بخشند تا هم زينت رهروان اين راه بوده و هم چون در درويشي
تبليغ و دعوت به گفتار نيست و عمل درويش بهترين مبلغ است در بيدار كردن فطرتهاي
خفته و جذب استعدادهاي نهفته موثر باشند.
5.
مزار فايضالانوار
سلطاني بيدخت كه اكنون مرقد مطهر چهار نفر از اقطاب بزرگوار اين سلسله جليله و مطاف
اهل دل است و نيز خاري است در چشم دشمنان كه بهمصداق اين گفته حضرت عبدالمطلب «
للبيت رب » صاحب آن مكان مقدس خود، حافظ آنجا خواهد بود. فقرا در سفرهاي زيارتي به
اين مكان شريف، دستورالعملي كه صادر شده و در اتاقهاي صحن مزار، نصب گرديده است را
با دقت مطالعه و اجرا نمايند و بدينوسيله در مدت تعيين شده كه اقامت دارند بر رونق
آنجا بيفزايند.
6.
گفتار و رفتار
مشايخ و مجازين محترم و روابط آنان با يكديگر لازم است به گونهاي باشد كه هم عموم
فقرا و بخصوص نسل جوان و تحصيلكرده بتوانند به آن استناد نموده و آن را الگو قرار
دهند و هم موجب ايراد و بهانه مغرضين و بهانهجويان نگردد مخصوصا در شركت در مجامع
عمومي و مجالس و معاشرتها اصل « اتقوا من مواضع التهم » را در نظر داشته باشند.
7.
بيداري سحر و راز و
نياز به درگاه بينياز و اقامه نماز در اول وقت و قرائت قرآن مخصوصا با تدبر و تفكر
در آيات آن و اشتغال به ذكر و فكر و لقمه حلال بهترين وسايل تكامل سالك و كليد
اجابت دعاها ست از اين فيوضات خود را محروم نسازيم كه: دعاي صبح و آه شب كليد گنج مقصود است بدين راه و روش ميرو، كه با دلدار پيوندي
8.
فقرا در مسائل مادي
و شغلي و خانوادگي به مشايخ و مجازين مراجعه ننمايند و آقايان مشايخ و مجازين هم
حتيالامكان از دخالت در اين امور بپرهيزند و بيشتر به جنبههاي معنوي و تربيت فقرا
توجه نمايند و فقرا در اين نوع كارها از نيروي تفكر و تعقل و سپس مشورت با افراد
خيرخواه كه تخصص در آن شغل يا رشته داشته بهره جويند حتي در غير ضرورت استخاره هم
ننمايند و اگر در اين امور با مشايخ يا مجازين مطلبي را در ميان گذاشته و نظري از
طرف آنان ابراز شد آن را نظريه شخصي دانسته و امر و نهي تلقي نكنند كه بعضا مشكلاتي
را بهوجود آورده است.
9.
در ديد و بازديدها
و روابط خانوادگي و معاشرتها نكته مهم رعايت محرم و نامحرمي و حجاب خانمها كه
زينتبخش آنان و موجب عفت فرد و جامعه است، رعايت گردد و مصافحه با نامحرم حتي با
حايل هم صحيح نيست و از مجالس مختلط آن هم با بيبندوباري كه ناهنجاريهاي اخلاقي و
مفاسد زيادي دارد، خودداري شده مخصوصا در اين گونه موارد حيثيت فقر و سلسله را توجه
نمايند.
10.
چون در درويشي همه
امور مخصوصا مسائل فقري كه به جمع فقرا و مجالس فقري مربوط ميشود بايد با اجازه
بزرگ وقت انجام گيرد و با توجه به اينكه ممكن است فهم و درك هر شخصي از آيات قرآني
و مطالب عرفاني با ديگري تفاوت داشته باشد كه امري طبيعي و غيرقابل انكار است اما
تفسير قرآن يا توضيح مطالب عرفاني آن هم بهخصوص در مجالس و مجامع فقرا بدون اجازه
روا نيست و از اين جهت هر سخن يا نوشتهاي معلوم نيست مورد تائيد بوده و صحيح باشد.
11.
رعايت اعتدال در
گفتار و رفتار و حالات كه از اعتدال در فكر و اعتقاد سرچشمه ميگيرد از صفات
پسنديده و از ويژگيهاي بزرگان دين و روش و منش حضرت سيد المرسلين (ص) و ائمه
طاهرين (ع) است. پس فقرا حتيالامكان آن را الگو قرار داده و از هر نوع گفتار و
رفتار غلوآميز و بروز حالات خود مخصوصا در مجالس فقري خودداري نمايند و نميتوان
همه حالات فقرا را جذبه دانست زيرا در بعضي موارد از آثار امراض رواني يا ضعف اعصاب
است و نبايد آن را نشانه كمال يا ترقي دانست و تا حال اختيار دارند بايد خود را
كنترل نمايند.
12.
فقرا كه شيعيان
حقيقي و ارادتمندان به اهل بيت عصمت و طهارت (ع) ميباشند و هرچه دارند از دولت
قرآن و عترت است، عقيده دارند هيچ زماني، زمين بدون حجت الهي نخواهد بود و در زمان
غيبت امام زمان (عج) نيز نمايندگان آن حضرت بر اساس نص سابق بر لاحق منصوب ميگردند
و اين امر مهم به هيچوجه انتخابي يا به نظر و سليقه اشخاص نبوده و نيست و اين
بصيرت را خداوند به نماينده خود مرحمت فرموده است و وظيفه فقرا فقط تعظيم امر الهي
ميباشد. از الطاف حضرت حق و همت اولياي خدا و دعاي فقرا بحمدالله اين فقير در كمال
سلامت بوده و مامور خدمت به فقرا هستم و هنوز امر الهي در مورد تعيين جانشين نشده
است لذا هركس در اينباره هرگونه ادعائي بنمايد يا نوشتهاي از طرف اين فقير ارائه
دهد، كذاب و مفتري بوده و مشمول آيه وافيه هدايه: «فويل للذين يكتبون الكتاب
بايديهم ثم يقولون هذا من عند الله ليشتروا به ثمنا قليلا فويل لهم مما كتبت ايديهم
و ويل لهم مما يكسبون»[8]
خواهد بود و چون اين مورد هم يا از سوي دوستان نادان و يا از طرحهاي دشمنان است،
فقرا هوشيار بوده و باور نخواهند نمود بلكه انجام دهنده چنين عملي بيشتر رسوا و
بياعتبار خواهد شد. گر بدي گفت حسودي و رفيقي رنجيد گو تو خوش باش كه ما گوش به احمق نكنيم
13.
روش عملي و نه تنها
شعاري همه فقرا در طول تاريخ صلح با همه خلق خدا و شفقت و خدمت به عموم بندگان
خداست و با هيچ شخص يا گروهي سر جنگ نداشته و مجاهده آنان با نفس و شيطان و مظاهر
آن است و از ايجاد فتنه و آشوب ميپرهيزند و طبق آيه شريفه: «و لا تسبوا الذين
يدعون من دون الله فيسبوا الله عدوا بغير علم»[9]
بد گفتن به احدي مخصوصا بزرگ هيچ قوم و دستهاي را جايز نميدانند اما چون بر سر
عهد و پيمان خود بوده و اولياي خدا و مقدسات ديني و امكنه متبركه را ناموس اكبر
ميدانند و دفاع از نواميس الهي را وظيفه خود ميشمرند و كل جامعه فقري مانند اعضاي
يك پيكرند لذا هر كس و هر گروهي در هر منصب و مقامي اگر به مجالس فقري، اولياي خدا،
مؤمنين و مكانهاي مقدس مانند حسينيهها، توهين و تجاوز و تعدي نمايد با تمام وجود
براي حفظ شعائر مذهبي، دفاع و فداكاري در راه خدا را طبق تعاليم دين مقدس اسلام
واجب ميدانند. ضمنا چون هر شخص يا گروهي كه صداي مظلومي را بشنود و به ياري او
نشتابد طبق فرموده صريح پيامبر اكرم (ص) از اسلام بهرهاي نداشته و مسلمان نيست،
افراد يا گروههايي كه در وقايع چند سال اخير و ستمهايي كه بر فقرا شده است حمايت
خود را به هر نحوي اعلام نموده و عدالتخواهي فقرا را به مجامع قانوني رسانيدهاند
صرفهنظر از اينكه چه نظريه يا روش سياسي خاصي دارند، اقدام و حمايت آنان عملي
خداپسندانه و موجب سپاسگزاري جامعه فقري ميباشد.
14.
اعتقاد به وجود
مقدس حضرت امام زمان قائم آل محمد (عج) و متوسلين معنوي آن حضرت از ضروريات مذهب
حقه شيعه اثنيعشريه ميباشد و فقرا هم كه افتخار پيروي از اهل بيت (ع) را دارند
دست ارادت به دامان آن حضرت داشته و پيوسته متوسل به ذيل عنايت حضرتش ميباشند و
موظفاند كه هر روز صلوات كبيره كه سلام و درود بر چهارده معصوم (ع) است را بخوانند
و منتظر ظهور فائضالنور آن حضرتاند اما بر خلاف كساني كه همه مقدسات را از جمله
نام و مقام امام زمان (ع) را وسيله رسيدن به مطامع دنيوي و مناصب چند روزه خود قرار
داده و از آن استفاده ابزاري مينمايند و جسارت و هتاكي و بياحترامي به آن حضرت را
به جائي رسانيدهاند كه تمام بدبختيها و گرفتاريهايي كه خود عامل آن هستند را به
حضرت نسبت داده و به قدري به بازيهاي سياسي روز گرفتارند كه العياذ بالله افراد يا
وقايع سياسي را مانع ظهور آن بزرگوار اعلام مينمايند، فقرا چون دل در محبت آن حضرت
دارند بيلياقتي جامعه مسلمين و گناهان را سبب غيبت آن امام همام (ع) ميدانند لذا
براي ظهور آن حضرت معتقدند بايد با پيروي از تعليماتش زمينههاي ظهور حضرتش فراهم
شود و هر وقت شيعيان و ياراني با وفا داراي دلهايي با مهر و صفا همچون شهداي صحراي
كربلا آماده بودند خداوند اراده ظهور آن حضرت را خواهد فرمود و هرچه گرفتاري و بدي
و نقص هست از قامت ناساز و بياندام ماست ور نه تشريف و ظهور او دشوار نيست و آن
غايت آمال عارفين و غايب از انظار كور دلان و هادي سالكان در همهجا حاضر و بر
اعمال ما ناظر و سرچشمه همه خيرات و منشا تمامي بركات است كه: «بيمنه رزق الوري و
بوجوده ثبتت الارض و السماء» لذا اصل «دست به كار و دل با يار» را پيوسته در نظر
دارند و در آغاز سال نو با ياد و توسل به آن بزرگوار و ارادتمندان خاص حضرتش،
انتظار ظهورش را با دل و زبان به اين دعا از درگاه الهي مسالت مينمايند.
«ربنا افرغ علينا
صبرا و ثبت اقدامنا و انصرنا علي القوم الكافرين»[10]
التماس دعا: حاج دكتر نورعلي تابنده مجذوبعليشاه
هفته اول فروردين 1389 شمسي
محل امضاء
[1]
-
سوره ذاريات ـ آيه 55
[2]
-
سوره حجرات ـ آيه 10
[3]
-
سوره حجرات ـ آيه 10
[4]
-
سوره صف ـ آيه 4
[5]
-
سوره فتح ـ آيه 29
[6]
-
سوره فتح ـ آيه 29
[7]
-
سوره اسراء ـ آيه 81
[8]
-
پس واي بر آنهایي كه كتاب را خود بهدست خود
مينويسند و تا سودي اندك برند، ميگويند كه از
جانب خدا نازل شده. پس واي بر آنها بدانچه نوشتند
و واي بر آنها از سودي كه ميبرند. سوره بقره ـ
آيه 79
[9]
-
چيزهايي را كه آنان به جاي الله ميخوانند دشنام
مدهيد كه آنان نيز بي هيچ دانشي، از روي كينهتوزي
به الله دشنام دهند. سوره انعام ـ آيه 108
[10]
-
سوره بقره ـ آيه 250
|
|||
|
